بررسی راههای افزایش بهره وری در نیروگاههای گازی در ایران با استفاده از تحلیل هزینه فایده

امروزه بهبود بهره وری با توجه به کمیابی منابع تولید، بهترین و موثرترین روش دستیابی به رشد اقتصادی است، بطوریکه شناسایی عوامل موثر بر بهبود و ارتقای بهره وری عوامل تولید مورد توجه جدی بسیاری از اقتصاددانان، نظریه پردازان و مدیران قرار گرفته است. گرچه برق تنها عامل موثر برای ارتقای بهره وری نیست اما زیرساخت بهبود یافته برق به همراه عملکرد برتر و قابلیت اطمینان و کیفیت بالاتر برق، نقش حیاتی در ارتقای بهره وری کشورها ایفا می کند. بنابراین تامین برق به طور قابل اتکا و ارتقای پایداری فنی و ارتقای بهره وری اقتصادی برای توسعه همه کشورها به عنوان یک ضرورت مهم درآمده است. در این مطالعه هدف اندازه گیری بهره وری در صنعت برق نیست بلکه هدف یافتن بهترین راه حل ها برای بالا بردن بهره وری در نیروگاههای حرارتی و البته مطالعه موردی نیروگاههای گازی است. از جمله روش هایی که می توان بهره وری را در نیروگاههای گازی افزایش داد پایین آوردن عمر متوسط آنها (بر اساس داده های سال 1387-1390) و از طرف دیگر استفاده از سیستم های خنک کننده توربین گازی می باشد. در این پژوهش با استفاده از تحلیل هزینه فایده به بررسی امکان سنجی احداث نیروگاه گازی جدید درچند مقیاس و همچنین به بررسی امکان استفاده از سیستم های خنک کننده در نیروگاه پرداخته می شود. نتایج حاصل نشان داد که کاهش عمر متوسط نیروگاهها و همچنین استفاده از سیستم خنک کننده به طور چشمگیری در افزایش راندمان نیروگاههای گازی موثر می باشد.